ŚWIĘTO RADOŚCI PROJEKT

Mamy w Polsce 11 dni świątecznych – 7 kościelnych, 3 historyczne i Nowy Rok. Żadne z tych świąt nie jest powszechne, nawet, zdawałoby się uniwersalny, Nowy Rok, który w tradycji prawosławia jest obchodzony z 13-dniowym opóźnieniem wśród Żydów zaś jeszcze inaczej.

Postuluję zatem uchwalenie pierwszego święta powszechnego, dla wszystkich obywateli naszego kraju, niezależnie od orientacji światopoglądowych (religijnych, politycznych).
Proponuję, aby święto to przyjęło nazwę Święta Radości i aby odbywało się corocznie w ostatnią sobotę czerwca, kiedy dni są najdłuższe i najcieplejsze. Dzień ten wypada w okresie początku wakacji szkolnych, ale jeszcze przed falą lipcowych wyjazdów na urlopy.
Możliwość wystąpienia obywateli naszego kraju z inicjatywą ustawodawczą kierowaną do Parlamentu pojawiła się – wraz z nową Konstytucją RP – w 1997 r. Artykuł 118 pkt. 2 Konstytucji mówi, że „Inicjatywa ustawodawcza przysługuje również grupie co najmniej 100 000 obywateli mających prawo wybierania do Sejmu”.
Proponuję następujący scenariusz wystąpienia z taką inicjatywą:
• Opracowanie strony internetowej umożliwiającej zgłoszenie poparcia dla inicjatywy ustawodawczej powołania Święta Radości we współpracy z dużym operatorem sieci.
• Wprowadzenie na ekrany telewizyjne reklamy tego pomysłu w postaci przerywnika programów.
• Wprowadzenie na antenę radiową cyklicznej audycji poświęconej propagowaniu Święta Radości.
• Pozyskanie partnera dla stałej obsługi prasowej wydarzenia.
• Po zebraniu 115 tys. podpisów – skierowanie wniosku do Parlamentu.
• Medialne wsparcie uchwalenia Święta Radości podczas debaty parlamentarnej i prezydenckiej
Pomysł Święta Radości jest oryginalny i nie stanowi „kalki” pomysłów zagranicznych. Po uchwaleniu będzie go można promować w innych krajach, tak jak w naszym promuje się na przykład „Walentynki”.