FEMINIZM I EKOLOGIA CZYLI W DRODZE DO ŚWIATA BEZ PRZEMOCY I WYZYSK
KRAKÓW, 12.-13.5.2000Feminizm i ekologia mają wiele wspólnego ze sobą. Są pewnym stylem myślenia ale też sposobem życia. Są globalnym opisem świata i diagnozą jego patologii. Domagają się głębokich przemian, obejmujących funkcjonujące od wieków wzorce kulturowe. Rewolucyjne w postulatach – chcą wszystko zmienić - są jednocześnie konserwatywne w ich uzasadnieniach: odwołują się do starego, dobrego świata, umieszczanego w odległej przeszłości (do praktykowanego prawa matki lub do nieskażonej, czczonej przyrody) i do wartości marginalizowanych w naszej kulturze a praktykowanych jeszcze w innych, starych kulturach.
Podobieństw jest wiele lecz i wiele różnic. Ekolodzy skupieni na obronie przyrody przed eksploatowaniem jej nie zwracają uwagi na wyzysk w relacjach pomiędzy płciami, w którym zazwyczaj sami na co dzień uczestniczą. Feministki skoncentrowane na własnej sprawie i na przełamywaniu męskiej hegemonii popadają w krótkowzroczność, ustalając sobie doraźne cele – ustawa taka czy owaka – i nie dostrzegając konieczności głębokich, strukturalnych przemian.
Czy ekolodzy i feministki w Polsce mogą i chcą znaleźć wspólny język? Czy chcemy i potrafimy wspólnie zdobyć się na refleksję nad światem, w którym tu i teraz żyjemy? Czy mamy szansę połączyć naszą energię, by nasze myślenie i nasz styl życia stał się bardziej wyrazisty dla nas samych i bardziej widoczny dla innych? Czy możemy się wspomagać nawzajem?
Konferencja jest kontynuacją dialogu pomiędzy sympatyczkami i sympatykami ekofeminizmu, który zaznaczył się w publikacjach Pracowni na rzecz Wszystkich Istot oraz Fundacji Kobiecej „eFKa”.
Swoje wystąpienia na konferencji zapowiedzieli m.in. Marcin Hyła, Janusz Korbel, Anna Nacher, Olga Tokarczuk, Marek Styczyński i Sławka Walczewska.
Po bliższe informacje o konferencji proszę dzwonić do Centrum Kobiet, tel. 0-12/422-69-73